Nieuws

23-06-2025 Deel 2 uit de serie Levend Verlies

Levend verlies na een echtscheiding of relatiebreuk – een rouwproces dat vaak onzichtbaar blijft

Het beëindigen van een relatie is meer dan alleen afscheid nemen van je partner. Het betekent ook het verlies van gedeelde dromen, familiebanden, een vertrouwde thuisbasis, het beeld van je toekomst en het gevoel van "wij".

Zelfs als de beslissing om uit elkaar te gaan bewust en/of wederzijds is genomen, kan de pijn intens zijn. Want dit is een verlies. Een vorm van rouw. Geen overlijden, maar wel een onherroepelijke verandering die het leven voorgoed anders maakt. Dit is levend verlies.

En juist dat maakt het zo complex. Bij een overlijden biedt de omgeving troost, maar bij een relatiebreuk blijft het vaak stil. Misschien is er praktische hulp, maar vaak hoor je ook goedbedoelde uitspraken zoals: "Probeer het nog even", "Jullie hebben het zo goed samen" of "Hebben jullie therapie overwogen?"

Daarnaast zijn er reacties als: "Je komt er sterker uit", "Je moet loslaten" of "Kijk vooruit". Hoewel deze opmerkingen misschien waar zijn, voelen ze op dat moment vaak niet helpend. Het wordt nóg moeilijker om je verdriet te delen als je omgeving zegt: "Wat zeur je? Dit was toch jouw eigen keuze?".

Maar jouw pijn is echt. Jouw rouw is echt. Zelfs als jij degene bent die de relatie heeft beëindigd, verdient jouw verdriet erkenning.

Herken je dit? Worstel je met gevoelens van schuld, verdriet, verwarring of verlies?

Weet dan: je staat er niet alleen voor.

Voel je vrij om contact op te nemen. Jouw verhaal mag gehoord worden. Jíj mag er zijn!

10-06-2025 Deel 1 uit de serie Levend verlies

Ouderschap en levend verlies   – de rouw die nooit stopt
Levend verlies is een vorm van rouw die zelden wordt herkend, laat staan erkend.

Voor bijvoorbeeld ouders van een kind dat langdurig ziek is, of een kind met een psychiatrische diagnose (denk aan: autisme, ADHD, angststoornis, etc.), is het verlies niet één moment – het is een verlieservaring die dagelijks terugkomt. Levend verlies.

Elke keer je kind zien worstelen.
Elke keer zien wat anderen wél kunnen.
Elke keer moeten uitleggen, regelen, bijsturen.
Elke keer sterk zijn terwijl je hart breekt.

Levend verlies is de rouw om wat je zó had gehoopt.
Om wie je kind had kunnen zijn, als de omstandigheden anders waren geweest.
En tegelijkertijd is er de diepe liefde voor je kind om wie het nú is. Te midden van alle praktische, lichamelijke en/of emotionele uitdagingen die het leven met zich meebrengt is er die onvoorwaardelijke liefde.
Bij levend verlies leven ouders tussen die twee werelden.
En dat vraagt meer kracht dan de meeste mensen ooit zullen begrijpen.

In mijn werk zie ik ouders worstelen met het verlies van verwachtingen. Van vanzelfsprekendheden. Van rust. Van spontaniteit. Van toekomstbeelden die anders zullen lopen dan gedacht.
Voor wie dit herkent: je rouw is écht!
Je mag verdriet hebben, óók als je kind leeft.
Je hoeft niet altijd "dankbaar" of "positief" te denken en jouw gevoel weg te redeneren.

Wil je graag meer weten over levend verlies en hoe je hiermee om kunt gaan? Ik luister graag naar jouw verhaal.

27-05-2025   Conferentie

Twee dagen in verbinding. Over rouw, verlies en het leven zelf.

Op 26 en 27 mei was ik in Renesse voor een bijzondere tweedaagse, georganiseerd door HZ University of Applied Sciences en het Landelijk Centrum Rouw en Verlies.

Als alumnus van de post-HBO Begeleiden bij Rouw en Verlies voelde dit als thuiskomen in een groep mensen die snappen hoe belangrijk écht ontmoeten is.

Ik werd geraakt en geïnspireerd door o.a. Manu Keirse, Josje Geerse, Joachim Duyndam, Janneke Meester, Jakob van Wielink, Susanne Duijvestein, Anne-Gera Marteijn en natuurlijk door het muzikale moment met Paula Vos.

Mijn huiswerk?
Het boek "Professioneel begeleiden bij verlies" lezen van Jakob van Wielink.
Jakob maakte me in zijn warme betoog nieuwsgierig naar de Transitiecirkel – een model over verbinding, verlies, betekenis en de beweging van het leven.

De Transitiecirkel gaat over het leven zelf.
En leert mij hoe ik als professional met aandacht en betekenis aanwezig kan zijn in het verhaal van de ander.

10-05-2025 Herinneringen

In mijn tuin staat een bloempot met een aardbeienplant. Voor het derde voorjaar op rij bloeit hij in mijn tuin — prachtig, vol leven. Het is de plant van mijn moeder. Een erfstuk.

Elk bloemetje is een herinnering. Niet alleen aan haar, maar ook aan alles wat ze door wilde geven. Liefde. Zorg. Aandacht voor het kleine.
Elk aardbeitje-in-wording is een herinnering aan hoe ze liep, praatte, lachtte.

In mijn praktijk is er ruimte voor dit soort herinneringen.
Níet om te 'blijven hangen' in het verleden, wél om ruimte te maken voor de verbinding met het nu.
Een herinnering is namelijk geen belemmering, maar een zachte kracht die je met je meedraagt.

Rouw vraagt niet alleen tijd. Het vraagt aandacht. En soms is een bloeiende aardbeienplant precies genoeg om te voelen: jij bent er nog, op je eigen manier.

Herinneringen leven. Net als liefde.
Wat herinnert jou aan wie je mist?